Het kasteel van Trazegnies werd voor het eerst vermeld in 1155. In 1554 werd het middeleeuwse kasteel platgebrand door de troepen van de Franse Koning HendrikII, maar vrij spoedig verrees een nieuw gebouw op de grondvesten van het oude kasteel.
In de 17de eeuw werd een en ander bijgebouwd, onder meer een prachtig woonhuis in Lodewijk XIII-stijl.
In 1891 kocht een mijnmaatschappij het kasteel, met daarbij 335 hectare grond en bos, ten einde eventuele schadevergoedingen te ontlopen die zouden kunnen veroorzaakt worden door instortende mijngangen.
In 1913 werd het kasteel staatseigendom met nog slechts één hectare grond. In 1926 werden de totaal vervallen gebouwen overgedragen aan de vereniging "De Vrienden van het kasteel" gesticht onder de verantwoordelijkheid van architect Marcel Simon. Het doel was de restauratie, de bewaring, het onderhoud en inrichting van het kasteel en park. Een gigantisch consolidatiewerk werd dadelijk aangevat en de meest dringende restauratiewerken werden uitgevoerd.
Het is pas na de Tweede Wereldoorlog dat het hoofdgebouw gerestaureerd werd. In 1972 werd het schitterende kasteeltje dat de kasteel toegang vormt en dat dreigde in te storten, gerestaureerd. Ook de kapel, de bibliotheek en twee zalen werden in hun oorspronkelijke staat hersteld. In een van de zalen kan men een zeer mooi penant van de 18de eeuw bewonderen en in de andere zaal een schoorsteenmantel in blauwsteen en typische renaissance stijl van begin 17de eeuw.